Het is niet te geloven, maar ik heb een vriendin van 70 die voor het eerst van haar leven echt verliefd is. Niet dat ze geen relaties had. Ze is twee keer getrouwd geweest en heeft minimaal drie partners gehad, ieder wel van een jaar of tien lang.
‘Dit heb ik nog nooit meegemaakt,’ vertelt ze me, ’al die anderen waarvan ik dacht dat ik er verliefd op was, het had er niets mee te maken. Nu weet ik pas echt hoe het voelt, hoe het je hele lijf veranderd en je denken.’
Natuurlijk ben ik bang dat ze door de betreffende man gekwetst gaat worden. Ik bombardeer haar met vragen. Hoe weet ze dat hij net zo serieus is als zij? Wordt ze niet gebruikt? En dan realiseer ik me dat ik eigenlijk niet zo veel mannen ken die ook stapelverliefd op vrouwen zijn. Voor mijn gevoel zijn mannen altijd nuchter, houden ze hun kop erbij. Of verbeeld ik me dat?
Toevallig heb ik een etentje met twee vrienden die ik al heel lang ken. Beiden getrouwd. Beiden nuchter. Ondernemers, ze hebben grote bedrijven met veel personeel. Wel wat anders aan hun kop dan de liefde.
Als we aan het hoofdgerecht zijn beginnen, vraag ik het ze.
‘Zijn jullie wel eens stapelverliefd geweest op een vrouw?’
De oudste slikt z’n hap door en zegt: ’Vreselijk. Ik werkte ergens en daarnaast woonde een vrouw. De eerste keer dat ik haar zag, was ik als door de bliksem getroffen. Wat een lady. Niet mooi, maar ongelooflijk aantrekkelijk. Ik kon haar alleen maar aankijken, ik durfde niks te zeggen. Ik deed alles om haar tegen te komen. Uiteindelijk raakte ik met haar in gesprek om te horen dat ze al iemand had.’
‘Je bent nu al jaren gelukkig getrouwd, maar als ze nu naar je toe zou komen, wat zou je doen?’
‘Ik vrees dat haar achterna zou gaan. Ik droom al jaren elke dag van haar.’
‘Echt? En weet je vrouw dat?’
‘ Jazeker.’
De andere vriend zit begrijpend knikkend te luisteren.
‘Ik heb een korte relatie gehad met iemand waar ik stapel mesjokke op was,’ zegt hij. ’Maar op een gegeven moment kwam ze niet meer opdagen. Geen idee wat er precies aan de hand was. Ik was gewoon kapot. Ik kon niet meer denken, niet functioneren, alles ging me pijn doen. Toen ik haar jaren later weer eens ergens zag, had ik het idee dat al m’n spieren uit m’n lijf verdwenen en moest ik me vastgrijpen om niet in elkaar te zakken.’
Ik ben totaal overrompeld door hun bekentenissen. Had ik niet achter die twee nuchtere Hollandse mannen gezocht. Er is hoop voor de liefde van mijn vriendin. En voor al die andere vrouwen die denken dat mannen zichzelf nooit zo verliezen.
1 juli 2020