Er gebeuren soms dingen in je leven, waarvan je denkt: dat is wel heel anders gelopen dan ik van te voren dacht. Wat is dat dan, toeval of moest het zo zijn?

Vorige week was ik nogal kritisch over een documentaire die Mildred Roethof maakte. ‘Hans betaalt de rekening’, over rijke mannen die aantrekkelijke vrouwen overladen met veel te dure cadeaus. Ik noemde dat een vorm van prostitutie, en daar blijf ik bij. Overigens heb ik niets tegen prostituees, wel tegen mensen die het zijn en het ontkennen.

De inkt van de krant was nog niet droog, of Mildred Roethof belde me. ’Wat doe je nou,’ zei ze, ‘jij bent toch altijd zo van de emancipatie? Die vrouwen verdienen allemaal hun eigen brood, hoor.’ Volgde een korte discussie waarbij ik vond dat ze dat dan in die documentaire veel duidelijker naar voren had moeten laten komen, zeker nu ze zich zo hard maakt voor de nieuwe omroep voor vrouwen, EVNS, van eveness, gelijkheid.

‘In plaats van dat je ons nou steunt,’ zegt Mildred. ‘Weet je dat maar 23% van alle deskundigen op tv vrouw zijn? En dat in november in het programma M, dat toch niet bekend staat als vrouw-onvriendelijk, maar 55 van de 126 gasten vrouw was?’

Ik hoor mezelf dertig jaar geleden. Het was vechten tegen de bierkaai. Toen hield ik precies dezelfde pleidooien. We maakten lange lijsten met vrouwelijke deskundigen erop, waar redacties uit konden kiezen, maar het hielp allemaal geen bal. Dertig jaar verder en nog maar weinig opgeschoten! Zou zo’n eigen vrouwenomroep dan de oplossing zijn?

Wie niet waagt die niet wint.

‘Waarom kom je niet naar ons toe in Amsterdam en praten we erover?’ vraagt Mildred.

De dag dat we hebben afgesproken stroomt het van de regen, en dan Amsterdam in, dat wordt file en ergernis. Maar leve Covid, er zijn geen files.

Ik word ontvangen door Mildred  van in de vijftig en Rahel de Vriend van in de twintig. Ik houd van generatieverschillen. Zij zijn beide oprichtsters. Karin Bloemen heeft net toegezegd de club te gaan steunen. Soundos el Ahmadi en Monic Hendrickx zijn al aan boord.

Of ik niet ambassadeur wil worden? Kan ik dan meteen ook even iets in de camera zeggen?

Och mensen, zonder make-up, want totaal niet voorbereid, ga ik jullie vertellen waarom ik toch vind dat zo’n omroep belangrijk is voor alle vrouwen.

En ja, gisteravond heb ik dus 10 euro overgemaakt en ben ik officieel lid van een omroep. Voor het eerst sinds jaren. Het zal wel een mooie droom blijven, vrees ik, want in twee weken moeten nog 35000 stemmen gewonnen.

9 december 2020

Leuk als je deelt!