Nou, dat was me wat. Er zou een spaceshuttle met vrouwen gelanceerd worden. Voor het eerst sinds 1963. Wel door het commerciële bedrijf van Jef Bezos, maar goed, ik stelde me die vrouwen al voor terwijl ze wekenlang door de ruimte zouden suizen. Ruimtevaartdeskundigen benadrukten dat dit geweldig zou uitpakken voor vrouwen en meisjes: nu beroemde vrouwen de ruimte ingingen zou dat een voorbeeld zijn voor allen die ruimtevaarder willen worden in de toekomst. Op zich een goed initiatief. Aan boord: Katy Perry, de beroemde zangeres, Gayle King, voornamelijk bekend als de vriendin van Oprah Winfrey en blijkbaar tegenwoordig ook talkshowhost en Lauren Sanchez, de verloofde van Bezos.
Ik zal me wel gehaat maken, maar ik heb nog nooit zo’n flauwe kul gezien. Oprah wuifde haar vriendin tot tranen geroerd uit. Ja dat begrijp ik als je maanden de ruimte ingaat. De dames werden zo hoog de lucht ingeschoten dat ze net de grens bereikten tot waar je gewichtloos bent. Dat is ongeveer op 100 kilometer hoogte.
Toch mooi dat dit allemaal mogelijk werd gemaakt door één steenrijke man, namelijk die Bezos. Niks veranderd dus eigenlijk sinds 1800 toen mannen ook uitmaakten wat vrouwen wel en niet mochten en het studeren van vrouwen door sommige rijke mannen werd gestimuleerd en betaald. Er werd nooit bij verteld wat die vrouwen nog meer moesten doen om zo’n studie gefinancierd te krijgen.
Enfin, na de snikkende Oprah en de sniffende Bezos werd het allemaal nogal potsierlijk toen bleek dat de vrouwen na tien minuten al terugkeerden op aarde, hetgeen ook in de planning zat. Maar ja, de stukjes konden getikt, de foto’s genomen en de reportages over dit ‘evenement’ gemaakt. Lang leve de publiciteit.
M’n broek zakte echt af toen een van de dames na terugkomst meedeelde dat ‘ze zo moest wennen om niet meer gewichtsloos te zijn’. Die gewichtsloosheid had waarschijnlijk vier minuten geduurd. Max.
En vervolgens ging Katy Perry op haar knieën en kuste de aarde. Toen werd ik spontaan misselijk.
Volgens mij kunnen wij vrouwen heel goed zonder deze namaak emoties van veel te rijke mensen die dit uitbuiten om een excuus te hebben voor hun veel te dure speeltjes.
Wat dit betreft is er nog steeds een enorme kloof tussen de VS en Europa: gelukkig gaan wij (nog) niet alleen voor het geld en de show.