Ongelooflijk, de Rolling Stones gaan op wereldtournee. Tachtigers, volop in het leven.
Hoe bijzonder, vooral als je bedenkt dat de meeste mensen rond die leeftijd beginnen met ‘sukkelen.’
Veel verkiezingsdebatten gezien (nog steeds op bed, vandaar), de helft van de kiezers in het stemhokje vandaag is 50 plus, maar ging het nou veel over ouderen? Amper. Nergens iets over pensioenen die geïndexeerd hadden moeten worden, zie PendioenVoldoen.nl. Nergens iets over de AOW die niet meer te betalen is binnenkort. Ik las een verontrustend interview met Diana Starmans, bestuurslid Sociale Verzekerings Bank, vandaar. Je hoort er geen politici over.. Af en toe zag ik wat losse flodders over de bejaarden-en verpleeghuizen die terug moeten keren. Geen serieuze berekeningen daarbij. Bij geen enkele ‘oplossing’ eigenlijk. Geld naar onderwijs gooien en er niks voor plannen. Waardeloos.
Met de Stones heb ik een merkwaardig lijntje. Ik was eigenlijk Beatles fan, maar omdat ik graag bij een groepje Stones fans wilde horen, nam ik een krantenwijk om de toegangskaarten tot het eerste Stones-concert in Nederland te kunnen kopen.65 gulden, twee maanden de krant rond brengen. 8 augustus 1964, Kurhaus Scheveningen.
Ik zal het mijn leven lang niet vergeten.
We zaten op het balkon en dat was onze redding. André van Duin trad op voor de pauze.
Na de pauze kwamen de Stones. Ze zongen 1 regel en toen hingen er ineens mensen in de kroonluchters, ging het licht in de zaal uit en stonden er politieagenten op het toneel. Weg waren de Stones. Het kortste Stones concert ever ter aarde.
Omdat ik teruggevoerd werd naar die tijd, bedacht ik dat we toen in een vrij zorgeloos landje leefden.12 miljoen inwoners, mensen die hadden gewerkt hier kregen uitkeringen van Drees zoals het toen nog heette. Alles was vrij overzichtelijk.
En nu?
Zes miljoen inwoners meer dan toen. We hebben ongelooflijk veel geld verdiend aan het Groninger gas, we dachten dat de bomen tot aan de hemel reikten, maar dat is alleen in sprookjes zo.
Vanavond zal een spannende verkiezingsavond worden. Nog spannender: wat er nu echt zal gaan veranderen.
Misschien, als ik beter ben, ga ik naar de Stones als ze weer in Nederland komen.
Want zij zijn hetzelfde gebleven. Een constante factor. Wie had dat gedacht? Mijn vader vond het onverantwoord dat ik ging kijken naar drugsverslaafde artiesten. Hij had eens moeten weten.