Ineens realiseer ik me dat ‘Oorlogsvader’ al mijn negende boek is. Alle acht andere keren was er een presentatie. Gezellig  drankje, hapjes, kletsen, toespraken. Niets van dat al bij dit boek vanwege corona. Dus stuurt mijn uitgever me vanuit Meppel (niet vanuit China)  een doos boeken op. Op zaterdag. Woensdag is er nog niks binnen. Dan zal hij een boek met een briefpakje sturen, want het is toch nogal raar dat m’n boek uit is en ik het nog niet gezien heb. Misschien gaat zo’n klein pakje sneller. Ook dan krijg ik geen post binnen. Het is inmiddels vrijdag, een vriendin wil het boek als verjaardagscadeautje, maar ik heb het gewoon niet. Aantal boekwinkels in de buurt gebeld: bij de vierde heb ik beet. De mevrouw van de boekhandel kijkt verbaasd als ik het boek kom ophalen: ’Moet je nou je eigen boek rondbrengen?’ Nou, zo erg is het nog niet. Want uiteindelijk, na meer dan een week, komen de boeken binnen.

Als ik bij kennissen m’n beklag doe, blijkt ik niet te mogen klagen. Eén vriendin wacht al sinds Kerst op een jurk. Nooit aangekomen, wel nog onderweg volgens de track & trace. Iemand anders heeft al drie keer de mededeling gehad dat het pakje eraan kwam. Diegene was thuis. Niemand belde aan. Toch was er een briefje dat het pakje bij het verzamelpunt lag. Die bezorging wordt per afgeleverd pakje betaald, maar daar wordt blijkbaar ruim over gedacht.

Even, om misverstanden te voorkomen: dit gaat over Post.nl, DHL en Fedex.

Terwijl ik op een ander pakje zit te wachten, voor het raam, zodat ik de bezorger niet kan missen, komt er een mail binnen: we waren bij u aan de deur, maar we hebben het pakje afgeleverd op een ander nummer in de straat. Ik heb geen bestelauto, noch een bezorger, gezien. Ik naar dat nummer in de straat. Geen pakje gebracht. Bellen met het postbedrijf. Duurt zeker nog 5 dagen voor het weer boven water is. Na 5 dagen zegt het postbedrijf dat het in de betreffende winkel ligt en dat ik het daar kan ophalen. Daar ligt het dus al een week. Ik snap er echt niks meer van.

Vanochtend kreeg ik een mail dat de rotanstoel die ik in september bestelde, en die acht weken levertijd had, misschien eind maart in Nederland aan komt. Dat zijn 21 weken.

Volgens mij is er aardig wat mis bij die bezorgbedrijven. Ik hoorde dat een hele container met Kerst was blijven staan, ongelost. Zit waarschijnlijk de jurk van m’n vriendin in.

Langzamerhand durf ik nergens meer hardop te zeggen dat ik Nederlands ben: een bende bij de belasting, de politie, de inentingen, de testen, de scholen en ja, nu ook nog bij de post.

24-2-21

Leuk als je deelt!