Terwijl ik deze column schrijf moet de persconferentie nog komen. Dus misschien is het niet waar dat de horeca twee weken dicht gaat. Maar laten we er eens uitgaan van wel.

Het zal betekenen dat heel veel vrouwen zonder werk komen te zitten. In Nederland werken de meeste vrouwen part-time, in de horeca, het onderwijs en de zorg.

We zullen met z’n allen over een nieuwe toekomst na moeten gaan denken.

Deze pandemie duurt nu acht maanden, en er is nog geen oplossing in zicht. Misschien wordt het tijd dat we de nieuwe werkelijkheid gaan accepteren.

Ik hoorde bijvoorbeeld dat AirFrance/KLM per dag een miljoen euro verliest. Dat is na acht maanden dus 240 miljoen euro. Daar gaan de part-time stewardessen, want ook daar vliegen die er als eerste uit. En we mogen toch als land hopen dat er niet weer miljarden in de bodemloze put KLM wordt gestort.

Tegelijkertijd hoor je dat er in de bouw een enorm tekort aan arbeidskrachten is. Van de week sprak ik met een loodgieter die me vertelde als de dood te zijn dat het ineens zou gaan vriezen. Hij zou met geen mogelijkheid z’n klanten kunnen helpen met hun gesprongen waterleidingen en geknapte verwarmingsketels: er zijn geen loodgieters. Net zo min als er stucadoors, schilders, metselaars en timmermannen zijn. Sommige mensen moeten twee jaar wachten voor hun huis geschilderd kan worden.

Is het nou onlogisch om te bedenken dat stewardessen in de zorg gaan werken, waar ook schreeuwende tekorten zijn,(wat al op kleine schaal gebeurt) of zich laten omscholen tot timmerman of stucadoor? Kom op, we zijn geemancipeerd, en volgens mij wordt er nergens zo veel gelachen als in de bouw.

We kijken met z’n allen te veel neer op mensen die met hun handen werken. Zie de betaling: waarom zou een advocaat 250 euro per uur verdienen en een tegelzetter 45? Er komt langzamerhand een tijd aan dat dit omgekeerd moet worden, dus de tegelzetter 250 euro per uur en de advocaat 45. Dat gaat vanzelf. Ik hoorde al van een metselaar die 80 euro per uur vraagt en krijgt, omdat er niemand anders te vinden is.

Ik snap dat het kabinet heel druk is met de dagelijkse zorg van het bestrijden van de besmettingen. Maar langzamerhand moet er toch ook gekeken worden naar de toekomst. Een miljoen werkelozen lijkt me niet ondenkbaar in de komende tijd. Als we nu beginnen met omscholen valt er misschien nog iets te redden. En, laten we eerlijk zijn: het opent weer een wereld van ongekende mogelijkheden. Op een steiger in de open lucht is beter, weet ik zeker, dan in een benauwd vliegtuig. Want eindeloos geld plempen in bedrijven, zoals nu door de overheid gebeurt, lijkt me niet echt een oplossing.

14 oktober 2020

Leuk als je deelt!