Het ronkt in de media: steeds meer groepen in de samenleving staan tegenover elkaar, zegt men. Ik denk dat het te maken heeft met minachting.
Waarom zeggen verwende 18-jarige jochies bij het Amsterdamse Corps dat vrouwen sperma-emmers zijn? Omdat ze vrouwen ten diepste minachten. Die jongetjes zijn gewend dat al hun wensen worden gerealisseerd. Thuis wordt overal ja op gezegd en er worden nergens grenzen aangegeven. Vrouwen waren in hun ogen al generaties minderwaardig, nu verbeelden die vrouwen zich dat ze wat te zeggen hebben, maar de mannetjes zullen even laten voelen waar de vrouwtjes staan. Het is ook moeilijk als ze je thuis niet geleerd hebben dat je in een samen-leving opereert en dus met anderen rekening dient te houden.
Als je ouders hebt die het normaal vinden dat je in Marbella en Knokke feest viert, wat rotzooi trappen betekent in de praktijk. En die je dan ook nog 1500 euro zakgeld meegeven. Bedragen waar een bijstandsmoeder alleen maar van kan dromen.
Minachting ook van een links stadsbestuur voor de eigen inwoners in Utrecht. Daar besloten ze keihard dat vluchtelingen bij toewijzing van woningen voor gingen, ten koste van mensen die al elf jaar op de wachtlijst staan.
Er kwamen dit jaar alleen al 150.000 vluchtelingen Nederland binnen. Waarom hoor ik daar niemand over, zelfs Wilders niet?
O, ik snap het al, Wilders wordt over dat soort dingen alleen maar kwaad als hij niet op vakantie is. Nu is hij dat wel. Dat heet dan weer minachting voor de kiezer.
Bij de boerenkwestie geldt de minachting nog meer. Stadse politici die tot voor kort dachten dat melk uit een pak kwam, zien ineens dat er ook nog mensen zijn met liefde voor hun dieren, hun land, hun tradities, hun familie. Kom daar maar eens om als je politicus bent en gewoon betaald wordt uit de Overheidspot, dus je je nooit zorgen hoeft te maken. Toen ik ongeveer een jaar geleden de kop in de krant las, ‘D66 vindt dat 60% van de boeren moet verdwijnen’, wist ik meteen: dit is oorlog. Probeer je eens voor te stellen, politici, hoe je zou reageren als er in de krant stond: 60% van de politici moet verdwijnen Wij zouden het allemaal een opluchting vinden, maar leuk om te lezen is zoiets niet.
Een diepe minachting voor mensen die met hun handen en in de natuur werken, ligt er aan ten grondslag.
En het erge is: minachting hoef je niet uit te spreken. Dat kun je met het optrekken van één wenkbrauw laten voelen. En voor degene die wordt geminacht: er is niets waar je zo ongelukkig van wordt.