Het gebeurt maar weinig dat ik na een besluit van de Europese Commissie kwaad word. Over het algemeen kan het me niks schelen wat ze beslissen: heel erg fout, want ze zijn inmiddels machtiger dan Den Haag. Maar toen ze van de week besloten dat burgers individueel verantwoordelijk zijn voor CO2 uitstoot, werd ik woest. Hoezo, we betalen ons al blauw aan energie, benzineprijzen zijn achterlijk hoog, voedsel wordt duurder omdat de boeren geen CO2 meer mogen uitstoten en dan word ik nog eens extra gestraft? Hou eens op zeg! Verduurzamen wordt beloond, maar is een beetje moeilijk als je in een oud dorp woont en je mag geen panelen op het dak.
Maar toen bedacht ik: over drie dagen is het Kerst, niet zeuren nou, zie het positieve.
En dat was er ook.
Ik hoorde een interview op de radio met Marjolein Moorman, wethouder armoedebestrijding van de gemeente Amsterdam. Ook zij is bezig met allerlei potjes om mensen uit de ellende te helpen. Overigens wordt door economen gezegd: hou daar mee op, mensen zullen echt de tering naar de nering moeten leren zetten.
Maar de wethouder vertelde iets anders interessants. Iedereen krijgt 190 euro energiecompensatie. Amsterdam maakte een fonds, 190 euro.nl, voor mensen die die 190 euro niet echt nodig hebben en het geld daar kunnen storten om anderen te helpen. Wie schetst mijn verbazing dat duizenden mensen dat deden? Het blijkt een super succes, gestart door twee vrouwen: Monique van Hoogstraten en Ineke van Tol. Goh, ik ga ineens heel anders denken over de electrische bakfietsrijdende grachtengordelgemeenschap in Amsterdam! En waarom wordt dat nu niet eens breed uitgemeten in de publiciteit? Dat er toch nog solidariteit blijkt te bestaan in onze samen-leving, waarvan ik de laatste jaren het idee had dat het een tegen-leving was. Zoiets wordt dan in een bijzinnetje gemeld, terwijl het eigenlijk Kerstgedachte nummer één zou moeten zijn.
En nog iets positiefs. Na alle gedoe over de excuses voor het slavernij verleden, dacht ik: nou, dat wordt wat na Rutte’s toespraak. Ik zag in gedachten al iedereen over elkaar heen rollen. De laatste tijd vond ik Rutte ook gewoon niet meer zo goed. Een beetje futloos.
Maar eerlijk is eerlijk, ik kan niemand bedenken die zo briljant de boel bij elkaar weet te houden door één redevoering. Nu weet ik weer waarom hij zo lang minister-president is.
Dus al met al, we kunnen ons gerust verschansen achter de kalkoen, de rollade of de vegetarische kip op Eerste Kerstdag. En dan, op 2 januari, gaan we gewoon weer door met zeuren. Fijne Kerst, in ieder geval.