Ware liefde in Nederlands drama. Ik hield m’n hart vast. Eén verkeerd acteergebaar, één verkeerde intonatie kan de boel verpesten. I.M is het verhaal van de Joodse interviewer/journalist Ischa Meijer die verliefd wordt op de Limburgse schrijfster Connie Palmen. Niet direct een voor de hand liggende combinatie. Het gaat om een fascinerende relatie zoals beschreven in het boek. Ischa wordt gespeeld door Ramsey Nasr, Connie door Wende Snijders, vier afleveringen.
Er gingen een aantal werelden voor me open. De eerste twee afleveringen zijn nu geweest, vanavond en 1 januari zijn er twee nieuwe delen. Ongelooflijk mooi.
Het leek me raar om Ischa te zien vertolkt worden door Ramsey Nasr. Niet alleen omdat hij deels Palestijns is, maar ook omdat ik Ischa vrij goed gekend heb. Op maandag, na de live uitzending van de 5 uurshow 25 jaar geleden, zat hij bijna altijd aan de bar in de kantine te wachten totdat hij mijn studio kon gebruiken. Hij maakte dankzij Joop van den Ende een talkshow bij RTL.
‘Keyl!’ riep hij dan keihard door de kantine heen, ’wat zie je er weer uit!’ Ik kon niet anders dan naar hem toe snellen zodat hij z’n stem niet hoefde te verheffen en niet iedereen mee kon genieten. Een andere keer riep hij: ’Hier komen, ik moet met je praten, nu.’ Eerlijk gezegd was ik een beetje bang voor hem. Toen ik een boek had geschreven riep hij tot m’n stomme verbazing dat hij ’het een aardig werkje’ vond. Ik geloofde het niet. Pas een paar maanden geleden, toen het boek “Ik heb niets tegen antisemieten, ik lééf ervan,’ verscheen, een boek over zijn leven en werk geschreven door Ronit Palache, begreep ik dat hij het wèl meende. De titel van dat boek kwam trouwens uit een interview dat ik met hem maakte voor De Tijd, in 1982.
En dan Wende Snijders. Ze kwam als verlegen meisje haar eerste Franse chansons in de studio zingen. En nu zit ik met enorme bewondering naar haar acteerprestaties te kijken. Wat knap, wat echt, wat puur. Zo’n Michiel van Erp, de regisseur, krijgt dat toch maar voor elkaar. Dat hij het durfde, want Wende had niet veel acteerervaring. Maar, zei hij in het AD: ’Als je Wende hoort zingen treed je meteen haar ziel binnen.’ En dat is ook zo, maar niet direct een garantie voor goed acteerwerk. Hij heeft terecht het risico durven nemen.
Na dit jaar waar heel veel mensen depressief van werden, leek het me goed met zoiets positiefs te eindigen. Ware liefde wens ik u allemaal voor het jaar 2021. Het is het mooiste wat je kan overkomen. Als het tenminste van twee kanten is.
30 december 2020