Laten we het even in volgorde doen: eerst was daar de nieuwe premier, die meteen ondermijnd werd door zijn vice-premier, mevrouw Anema, o nee sorry Agema.
Ik miste in het debat zo erg iemand die zei: ’Jongens, deze man staat hier voor de eerste keer, kunnen we niet wat compassie tonen?’ Maar nee hoor, allemaal vol erin en erover.
Toen schold Hazes en public zijn moeder uit voor hoer. Zijn moeder zal best haar fouten hebben, maar en public voor hoer… , het kan gewoon niet.
Dan was daar de publieke omroep Powned die blijkbaar jarenlang onder een steen heeft geleefd en jonge Taylorswifties verleidde om hun borsten te laten zien. Niks geleerd van allerlei incidenten die eerder plaats vonden. Het is niet alleen erg dat zo’n jonge verslaggever (ik noem zijn naam niet, veronderstel dat hij ook nog beroemd wordt) zo denkt, maar dat een eindredacteur dit laat passeren is ongelooflijk.
En tot slot is daar de gemeente Baarn (u weet wel, die ietwat verouderede gemeente vlakbij het Gooi). Zij willen de Nederlandse vlag niet meer ophangen, omdat die ’tot uitsluiting leidt’.
Sorry, ik geef het op.
Ik snap dat er heel wat Nederlanders naar het buitenland vluchten. Misschien denken ze dat het daar anders is, maar in ieder geval in Europa heeft de gekte definitief toegeslagen.
Toch hoef je niet ver weg om een andere mentaliteit tegen te komen. Alle bovenstaande voorbeelden spelen zich af in het Westen van ons land. Gelukkig hebben we ook nog het Noorden, Oosten en Zuiden.
Vorige week was ik in het zuiden, bij Kasteel Arcen. De tuinen die het kasteel omringen zijn werkelijk prachtig, de moeite van de reis waard zou ik zeggen. Er was daar een feest: ’Adieu asperges’, om het aspergeseizoen af te sluiten.
Ongelooflijk, allemaal opgewekte mensen. Genieten van de tuinen, het feest, de hapjes en elkaar.
Ik maakte kennis met de man die het Livar varken heeft bedacht: Li-mburgs Va-rkensvlees. Dat zijn varkens die vrij in de natuur rondscharrelen. Toen ik het de eerste keer at, was ik ontroerd: de smaak bracht mij terug naar m’n jeugd. Ik realiseerde me dat varkensvlees tegenwoordig heel anders is. Ik maakte kennis met iemand die aspergezaden als specialiteit heeft. Er zijn vele soorten asperges en die zaden worden over de hele wereld verhandeld. Ik sprak met koks die verliefd zijn op hun vak en vol enthousiasme over hun werk vertellen.
Dat is effe wat anders dan dat sjagrijnige Westen waar langzamerhand veel te veel mensen wonen. Volgens Jan Latten komen er over twintig jaar nog zo’n twee miljoen bij. Hoe was het ook weer met teveel ratten in een kooi?
Dus: neem een voorbeeld aan de Limburgers, wees opgewekt en zie vooral de positieve dingen.