Vaak denk ik dat er niet zo veel dingen heilig zijn in Nederland. Alhoewel, toen Sinterklaas werd aangevallen bleek hij in twee opzichten een heilig man: als bisschop en als traditie.
Maar verder zijn we niet zo van de tradities hier.
Toch denk ik dat ik ga zeggen dat 4 mei voor mij heilig is. Het gaat natuurlijk maar om twee minuten. We herdenken de gevallenen, in het begin die uit de Tweede Wereldoorlog, jaren later ook de slachtoffers van andere oorlogen. We herdenken burgers en militairen die waar ook ter wereld zijn omgekomen of vermoord. Dus ook die in Gaza en Israël. Het afgrijselijke is dat we met z’n allen niets te zeggen hebben over oorlog. Je kunt Tweede Kamerlid zijn, minister, directeur van een enorm bedrijf: een oorlog wordt begonnen door machten die allemaal sterker zijn dan wij.
Komt het misschien dat ik bij 4 mei extra emotioneel word omdat mijn vader nooit iets over de oorlog zei, maar tijdens die twee minuten stilte een stiekem traantje wegpinkte? Het zal.
Gelukkig werd gisteren bekend dat iedereen die op de Dam wil komen, zich aan dient te melden. Dat zijn 10.000 uitverkorenen. Normaal zijn het er 20.000.
Hoe treurig dat wij ons steeds meer moeten aanpassen aan de dreiging van terreur.
Er zijn geloven waar wordt voorgeschreven dat als je naar een ander land verhuist je je dient aan te passen aan de gewoonten van het land. Dat betekent dat je de gebruiken in dat land respecteert.
Ik zal eerlijk zijn: als de 4 mei herdenking wordt verstoord door mensen die denken dat ze ons voor kunnen schrijven hoe wij moeten leven, dan vrees ik dat ik ontplof. Ik kan dat niet accepteren en ik weet zeker, de meeste mensen met mij niet.
Een beetje dankbaarheid voor degenen die je hier toelaten zou je toch wel op z’n minst mogen verwachten.
Van de week hoorde ik dat in plaatsen als Amstelveen en Almere een ware invasie plaatsvindt van bewoners uit India. Dat er hele woonwijken met Palestijnen zijn in Nederland. Een vriend zei me: ’Het duurt heus niet lang meer voor hier een Indiase of Palestijnse politieke partij is.’
Zo ver zijn we dus gekomen met ons slappe toelatingsbeleid.
Ik bid dat er geen toestanden plaatsvinden tijdens de 4 mei viering op de Dam.
Het gaat maar om twee minuten.
Ik hoop dat men kan uitleggen aan wie ook maar van plan is de boel te verstoren, dat het in duizend opzichten rampzalige gevolgen zal hebben.