In de verwoede strijd om de stervende democratie levend te houden, worden er congressen georganiseerd om nog eens uitgebreid met elkaar over die oude, trouwe en eigenlijk zo mooie democratie te discussiëren.

Afgelopen zaterdag mocht ik zo’n congres leiden, van de wetenschappelijke afdeling van Partij 50PLUS. Merkwaardig genoeg heeft deze partij geen vertegenwoordiging meer in de Tweede Kamer, omdat hun zetel gekaapt is.

Eva Rovers was uitgenodigd, een 43-jarige kunsthistorica, die vast gelooft in het nut van het Burgerberaad.

Wat houdt dat in? Waar de politiek vaak gehinderd wordt door angst voor het verlies van zetels, wordt een Burgerberaad geraadpleegd bij moeilijke onderwerpen waar de politiek niet uit komt. Bijvoorbeeld, heel heikel: abortus. In Ierland, een katholiek land, waren ze daar al jaren over bezig en ze kwamen er in de politiek niet uit.Toen werden 100 uitgelote burgers gevraagd een bindend advies te geven. Dat kost wel even tijd: een paar maanden. De burgers worden uitgebreid voorgelicht, zodat ze tot een goed, gewogen oordeel kunnen komen. 64 waren voor het toestaan van abortus en dat advies werd voorgelegd aan een referendum over het onderwerp. Toen bleek 66 procent van de Ieren voor abortus te zijn, iets dat niemand had verwacht. Misschien een suggestie voor de Verenigde Staten?

Niet alleen abortus is zo’n onderwerp, ook klimaatverandering en CO2 uitstoot, woningbouw, nou ja genoeg dossiers waar Den Haag niet uit komt..

Eva heeft er een pamflet over geschreven: ’Nu is het aan ons.’

Ze vertelt daarin dat steeds meer mensen afhaken, de politiek niet meer zien zitten omdat ze het vertrouwen volledig kwijt zijn. Niet zo gek: van alle Nederlanders heeft 65% een vmbo opleiding, en in de politiek maar 5%. Dat betekent dat wij worden geregeerd door mensen met dipoma’s, die soms onbegrijpelijke taal gebruiken. Een diploma is geen garantie voor politiek goed functioneren. De eerste de beste tegelzetter kan meer wijsheid in z’n pink hebben dan een hoogleraar. Het feit dat een tegelzetter niet veel voorkomt in de Tweede Kamer, zegt al genoeg.

Ook is er sprake van schijnparticipatie: naar de stembus gaan, maar in feite niks te zeggen hebben. Het bleek weer vorige week in Stroe, waar de boeren demonstreerden op een stuk land waar de volgende dag van bekend werd dat daar 25000 huizen moesten komen, en zelfs de wethouders van de gemeente wisten van niets.

Eva noemt in haar pamflet nog een paar redenen waarom burgers afhaken. Interessante stuf, die je enorm aan het denken zet. Denken out of the box, niet langs de platgetreden paden.

In verschillende landen op de wereld worden Burgerberaden regelmatig georganiseerd.

En nou niet meteen vragen: wat kost dat? Maar: wat levert het op!

Leuk als je deelt!