Soms vraag je je af of je misschien onvermoede verbanden moet leggen tussen gebeurtenissen.
Zo hoorde ik van de week zeker van vijf verschillende vrienden dat zij, na jaren, eindelijk een relatie kregen, maar dat de boel na korte tijd al dreigt stuk te lopen omdat de ander totaal geen kritiek kan verdragen en dan met name niet op de kinderen.
Even een paar voorbeelden. Een vriend van mij had eindelijk een relatie waar hij gelukkig mee was. Komt hij doodmoe van zijn werk, is het huis van zijn vriendin een chaos. Overal staat afwas in de keuken, er is niet gestofzuigd en de kinderen hangen lamlendig op de bank.
Als hij roept: ’Had nou niemand hier even de afwas in de machine kunnen zetten?!’ schreeuwt zijn vriendin: ’Die kinderen zijn al overbelast, bemoei je er niet mee!’
Een vriendin die hard werkt heeft bonus kinderen van haar vriend. Als ze na een dag thuiskomt staat de muziek keihard aan, liggen overal kleren door het huis die de kinderen zo van hun gat hebben laten vallen en zijn er geen boodschappen gedaan. Als ze een opmerking maakt krijgt ze als commentaar: ‘alsof jouw kinderen zo geweldig zijn, laat ze toch!’
Toevallig zag ik van de week in Dertigers eenzelfde soort scene, maar daar reageerde de moeder van de kinderen nog enigszins normaal.
Aan wie ik het ook vraag, probleem nummer één is dat de nieuwe partner, of het nou een man is of een vrouw, op geen enkele wijze aanmerkingen op zijn/haar kinderen verdraagt.
Wat ik niet snap: jullie hielden toch van elkaar? Het is toch raar als iemand de hele dag gewerkt heeft en de anderen zijn thuis, dat degenen die thuis zijn dan niets in het huis doen? Of is dat niet meer van deze tijd? En kunnen er geen op of aanmerkingen op die schatjes gemaakt worden omdat ze nu eenmaal perfect zijn?
Volgens mij is het voor ieder karakter goed om kritiek te kunnen verdragen. Ik weet wel, ik krijg ook nog al eens kritiek, het is niet leuk, maar het vormt je wel en je weet in ieder geval van jezelf dat je niet geweldig bent. Ook maar een mens, enzo.
Nu vraag ik me af, zou die politiek een nog ergere slangenkuil dan vroeger geworden zijn omdat niemand meer gewend is om kritiek te krijgen. Dat het normaal wordt gevonden dat je iemand met wie je anderhalf jaar hebt samengewerkt ( Rutte) een mes in z’n nek steekt (Kaag). Zou dat grensoverschrijdend gedrag ook komen omdat niemand meer iets van elkaar kan hebben. Omdat je geen kritiek kunt verdragen. Omdat je jezelf geweldig vindt, omdat vroeger nog nooit iemand kritiek op je heeft gehad.
inhoud hier