Dit is een column voor mensen die de wereld verrot vinden. Voor mensen die denken dat de psychopaten definitief de macht hebben gegrepen. Er is nog hoop! Met tranen in m’n ogen heb

Nou, dat was me wat. Er zou een spaceshuttle met vrouwen gelanceerd worden. Voor het eerst sinds 1963. Wel door het commerciële bedrijf van Jef Bezos, maar goed, ik stelde me die vrouwen

Afgelopen jaren organiseerde het Ministerie van Justitie talkshows door het hele land over fraude op het internet die ik mocht presenteren. Dat er behoefte aan bestaat is duidelijk: vorige week zaten er in

Drie maanden geleden zat ik voor het eerst van mijn leven in een zwembad op de 25ste verdieping van een Bangkoks hotel. Wie had kunnen denken dat een aardbeving van 1000 kilometer verderop

Wie talkshows kijkt om te weten wat er speelt in de maatschappij, zoals ik, kan daar meteen mee stoppen. Netflix vat in vier uur, in een bloedstollende serie, alles samen. Het gaat over

Toegegeven: het is een beetje kinderachtig, maar ik kijk uit naar de verschijning van de bijlage Vrouw van aanstaande zaterdag, waar ik hoofdredacteur van ben. Wat was het inspirerend om op de redactie

Joke Kool-Smit, de bedenkster van Baas in eigen buik, zou zich omkeren in haar graf, als ze zag wat er met haar slogan gebeurd is na vijftig jaar. In de jaren 80, toen

Ja hoor, ik ken ze, de baasjes die met het schuim op de lippen op de redactieburelen rondliepen omdat niet iedereen onmiddellijk deed wat ze vroegen. Of de producenten die op de studiovloer

Het begon ermee dat de redactie van deze krant mij op 18 december 2024 een envelop stuurde met belangrijke inhoud voor een vergadering. Die envelop kwam op 19 januari 2025 bij mij aan,

Hoe kan het dat een nieuwsbericht over een vrouw die je niet kent je enorm emotioneert? Ik werd kwaad, maar ook blij en ontroerd. Dit is het verhaal van Camille Claudel. Een vrouw