Laten we beginnen met vast te stellen, dat alle oorlogen moeten stoppen. In Israël en in Oekraine, Soedan en waar dan ook. Maar dit is een vrij zinloze opmerking, niemand die zich er iets van aantrekt.
Er valt mij wel iets merkwaardigs op.
Van het begin af aan zijn jonge Nederlandse studentes betrokken bij de anti Israël demonstraties. En dat begrijp ik niet.
Aan de ene kant protesteren ze als een vrouwelijke arts hen tijdens een operatie vraagt: ’Mag ik de schaar, schat?’ dat vinden ze intimiderend en reden om iemand te schorsen. Echt gebeurd bij de UVA. Aan de andere kant nemen ze het wel op voor Hamas en Hezbollah, terwijl mannen daar toch echt vinden dat vrouwen één recht hebben, namelijk het aanrecht. En dat ze verder hun kop dicht moeten houden en hun benen wijd. Hamas nam dat letterlijk: tijdens 7 oktober vorig jaar zijn zelfs lijken van joodse vrouwen verkracht.
Hoe kan het toch dat vrouwen, die aan de ene kant van hun collega’s niets kunnen verdragen aan de andere kant kunnen leven met organisaties die vrouwen minachten?
Is dat een trend ofzo, dat kan natuurlijk. Wij hebben in Nederland de bangalijsten gezien bij de studenten, die vrouwen sperma-emmers noemden. Die bangalijsten stonden voor een diepe minachting van vrouwen. In feite zou je kunnen zeggen dat het een visie op vrouwen is van rond 1850. Niets veranderd. We zien het bij Andrew Tate, de influencer met maar liefst 12 miljard weergaven op Tiktok, die bepaald niet positief over vrouwen is. Hij ziet vrouwen zelfs als handelswaar.
En we zien het bij de vrouwen zelf, bij de Trad-wifes, die niets liever willen dan lekker thuis blijven en niet werken.
Wat is er aan de hand in de wereld?
Hebben vrouwen dan zo veel zelfhaat dat ze besluiten om voor eeuwig onderdanig aan de man te zijn?
Ik kan eigenlijk alleen maar voor mezelf spreken. Ik ben blij met alle werk dat ik in mijn leven heb verzet, niet alleen omdat het leuk was om te doen, maar ook omdat ik dacht mensen goed voor te lichten. Ik ben er trots op dat ik mijn hele leven voor mezelf heb kunnen zorgen. Dat schreef ik eerder in deze column en dat werd mij niet in dank afgenomen. In Nederland tel je blijkbaar pas mee als je je hand ophoudt.
Je leven zin geven, daar gaat het om. Dat doe je natuurlijk ook door kinderen te krijgen en huisvrouw te zijn. Ieder moet doen wat goed is, maar er moet wel een keuze blijven, en voor mij moet duidelijk zijn dat de vrouw gewoon gelijk is aan de man.