Volgens mij heeft niemand enig idee wat te stemmen bij de Provinciale Staten op 15 maart, ik ook niet. Dus vol verwachting afgestemd op het lijsttrekkersdebat van de Eerste Kamer op zondag bij WNL. Zelden zo’n finale afknapper gezien. Niet alleen voor de politiek, maar ook voor tv makers: ik heb de helft van de uitzending niet verstaan omdat iedereen ordinair door elkaar heen schreeuwde. Hoogtepunt was natuurlijk het moment dat Edith Schippers de vraag over stikstof niet wilde beantwoorden, omdat: ‘ik niet inga op polariserende vragen.’
Wat een lachertje. Waarom ga je dan in een discussie zitten? Blijf dan helemaal weg, dan ben je tenminste consequent.
Enfin, dat curieuze moment heb ik daarna op maandag bij Max, Khalid & Sofie, VI, Eva en Lubach gezien. 5 keer!
Geen barst opgeschoten dus in de zoektocht naar op wie ik moet stemmen.
Gelukkig belde SBS mij, of ik mee wilde doen aan een nieuw soort kieswijzer, waarbij je minder bij politieke partijen terechtkwam en meer bij personen.
Leek me een goed plan, kijken wat daar uit komt.
Natuurlijk hadden alle alarmbellen al moeten gaan rinkelen toen ik de vragen beantwoordde. ‘Winkelt u vaak zonder iets te kopen?’ huh, wat heeft dat met politiek te maken, dacht ik nog. Of: ‘voelt u zich vaak onzeker?’ Laten we maar zeggen: een rare kieswijzer, maar ok, ik ben sportief en doe gewoon mee.
Uit ‘mijn’ kieswijzer kwam dus inderdaad een persoon. Ik ga jullie nu vertellen hoe die ontmoeting verliep, en ik zweer jullie, niets is gelogen, dit is allemaal zo gebeurd.
De camera staat klaar, de vrouw komt binnen. Ik vraag haar wat ze van plan is te gaan doen, als ze in de provinciale staten zit.
‘Nou,’ zegt ze, ‘we gaan boven doorzichtig maken.’
Ik weet even niet wat ze bedoelt, en dan schiet me te binnen: ’U bedoelt dat u de regering transparanter wilt maken?’
‘Ja,’ zegt ze, ‘en ik ben ook voor een basisinkomen, en voor meer inkomensgelijkheid.’
‘Dat is mooi,’ zeg ik, ‘maar daar gaan de Provinciale Staten niet over.’
‘Nou, maar ik ga het toch proberen,’ zegt ze. Het is duidelijk: ze heeft niet het geringste benul van staatsinrichting. Blijkbaar verraadt mijn blik enige ontzetting. Dan zegt ze: ‘Nou ja, ik ben ook opgegeven door een vriendin, ik wist er niks van.’
Opgegeven door een vriendin alsof het om een quiz gaat!
Nergens beter kreeg ik een illustratie van het failliet van de democratie. Hoe is het mogelijk dat dit soort mensen überhaupt op een lijst terecht komen?!
Ik kan het nog steeds niet geloven, dit gesprek heeft echt plaatsgevonden, het is geregistreerd door camera’s. Alsof ik in een foute film terecht ben gekomen, ik ben in alle staten. En niet in de Pro